14 Ocak 2009 Çarşamba

mezarımın yanına gelip restart düğmesini arayacak doslarımın olduğu kümenin dışı için

biraz yaşanmışlık var üstümde afedersiniz
biraz yalan kaçmış kulaklarıma fısıltılardan
yüksek sesle gülün nolur
ozaman inandırıcılığınızı ölçmek için yüzünüze bakmam gerekmez
yapmış olmama ihtimal vermediğim anılarım var afedersiniz
kendimi üzmek istememiştim
bilirim beni çok seversiniz ve sakınırsınız gözünüzden
bedensel zaaflarım var zaman zaman batarım gözlerinize bilirim
sakının kendinizden beni arada bağımlı olurum sevdiklerime

yazının bi şekilde gürleme vakti geldiginde nedense içimde patlama yerine sessizlik oluyor ve girişe hiçte yakısık olmayan alakasız bir cümleyle devam edip yeni bi başlangıç yaparım genelde ama aynı yaznın devamıdır diye bozuntuya vermezsiniz bilirim yine öyle yapıcam iyi seyredin


arada hüzün basıyor oramı buramı sıkıntıdandır diyor doktor
(doktora küfür etmem gereken bir yerde durup gülümsüyorum doktor bunu saygımdan sanıyor)
oysa biliyorum siz benim tüm benlerimi sevdiniz
ama ben hiç anlayamadım sizleri
ama sonuçta ne olursa olsun
günahlar işlendi ve gerçekten bir iş haline dönüştü artık
dönüşü olmayan bol güneşli nemli bir akşam üstüne bakıp
güzel bir iç çekmenin zamanıdır

1 yorum: